Ένας Αμερικανός καθηγητής οικονομικών, σε κάποιο τοπικό πανεπιστήμιο, ποτέ δεν έκοβε ούτε έναν φοιτητή στο μάθημά του, όμως τη τελευταία φορά έκοψε ένα ολόκληρο έτος. Η τάξη του επέμενε, πως το "σοσιαλιστικό" μοντέλο του προέδρου Obama λειτουργεί, ότι κανείς δεν θα έπρεπε να είναι πολύ φτωχός ή πολύ πλούσιος, όλοι θα έπρεπε να είναι περίπου στο ίδιο επίπεδο.
Ο καθηγητής είπε στους φοιτητές: "ΟΚ, στη τάξη αυτή θα κάνουμε ένα πείραμα βασισμένο στο σχέδιο του Obama. Τους βαθμούς των επιμέρους τεστ θα τους φέρουμε στο μέσο όρο και έτσι όλοι οι φοιτητές θα λαμβάνουν τον ίδιο βαθμό, όσο δηλαδή και ο μέσος όρος της τάξης. Οπότε κανείς δεν θα κοπεί αλλά επίσης κανείς δεν θα πάρει άριστα" (με τους βαθμούς δηλαδή αντικατέστησε το ύψος των αποδοχών των φορολογουμένων πολιτών).
Μετά το πρώτο τεστ ήταν οι βαθμοί κοντά στο μέσο όρο και όλοι οι φοιτητές πήραν 8. Οι φοιτητές που μελετούσαν πολύ και σκληρά ήταν βέβαια λίγο απογοητευμένοι, αλλά αυτοί που διάβαζαν λιγότερο ήταν απόλυτα ευχαριστημένοι.
Στο επόμενο τεστ, αυτοί που διάβαζαν λίγο μελέτησαν ακόμα λιγότερο και οι διαβαστεροί αποφάσισαν, πως τους αρκεί ο μέσος όρος της τάξης και μελέτησαν και αυτή λίγο. Στο τεστ αυτό ο μέσος όρος διαμορφώθηκε στο 5. Κανείς δεν ήταν ευχαριστημένος.
Μετά το τρίτο τεστ ο μέσος όρος έγινε 3. Όσο προχωρούσαν οι εξετάσεις, ο μέσος όρος δεν αυξανόταν, τα πάντα μετατράπηκαν σε στείρους διαπληκτισμούς, αλληλοκατηγορίες και βρισιές. Κανείς δεν ήθελε να μελετήσει για όφελος άλλου. Προς γενική έκπληξη όλοι τους στο τέλος της χρονιάς κόπηκαν και δεν πέρασαν το μάθημα.
Ο καθηγητής τότε συμπέρανε, πως ένας έτσι νοούμενος σοσιαλισμός δεν μπορεί να λειτουργήσει. Η αμοιβή μπορεί να είναι καλή, ο κόσμος μπορεί να έχει κίνητρα επιτυχίας, αλλά εάν η κυβέρνηση του αφαιρέσει όλη την αμοιβή, τότε κανείς δεν θα προσπαθεί, κανείς δεν θα αναζητά την επιτυχία.
Και τελειώνει με πέντε προτάσεις σχετικές με το πείραμά του:
1. Δεν μπορείτε τους φτωχούς να τους μετατρέψετε σε καλοστεκούμενους και τους επιτυχημένους να τους αποκλείσετε από τα εισοδήματά τους με νόμους και νομοθετήματα.
2. Αν αποκτήσει κάποιος κάτι χωρίς να έχει δουλέψει γι' αυτό, τότε θα πρέπει κάποιος άλλος να δουλέψει γι' αυτό, χωρίς βέβαια να αμειφθεί για την εργασία του.
3. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει σε κανέναν τίποτα, αν προηγουμένως δεν το πάρει από κάποιον άλλον!
4. Δεν γίνεται να πολλαπλασιαστεί ο πλούτος με το να μοιραστεί!
5. Εάν το ήμισυ του κόσμου φαντάζεται πως δεν χρειάζεται να εργαστεί γιατί το άλλο ήμισυ θα τους φροντίζει και όταν το άλλο ήμισυ μάθει πως δεν είναι καλό να εργάζεται, γιατί κάποιοι άλλοι θα αποκτήσουν χωρίς κόπο αυτά που οι ίδιοι παρήγαγαν, τότε αυτό είναι η αρχή του τέλους μιας κοινωνίας, ενός έθνους.
Υ.Γ.
Πως είπατε; Σας θυμίζουν αυτά τίποτα; Τα συμπεράσματα δικά σας. :D
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου