Γίνεται τόσος λόγος, μήνες και χρόνια πια, για κρίση, μέτρα, τρόικες, PSI, κούρεμα, χτένισμα, ξύρισμα και ότι άλλο "καλλωπιστικό" μπορεί να βάλει ο νους μας. Μαθαίνουμε καθημερινά νέους οικονομικούς όρους, κόλπα των τραπεζιτών και κεφαλαιούχων. Για τη χώρα μας, τη χρεοκοπία της και για το πως θα σωθεί, πως θα ξανά-ματα-αναγεννηθεί, από τις στάχτες της, δίκην Φοίνικα. Ανάπτυξη! Επανεκκίνηση της οικονομίας! Είναι παράλογο, μην πω άκρως προκλητικό, την σωτηρία της Ελλάδος να την ευαγγελίζονται αποκλειστικά αυτοί, οι οποίοι στην ουσία οδήγησαν την χώρα στη σημερινή της κατάσταση. Όμως άλλο θέλω να πω.
Είχα χθες μια πολύ ενδιαφέρουσα συνομιλία με συγγενή μου από τη Τσεχία. Όντας συνομήλικός μου, έχει και αυτός τα παιδιά του φοιτητές σε πανεπιστήμιο. Έμαθα λοιπόν με ομολογουμένως μεγάλη έκπληξη, πως ο εκεί υπουργός οραματίστηκε να εφαρμόσει τη υποχρεωτική καταβολή διδάκτρων στα κρατικά πανεπιστήμια. Στα πλαίσια, λέει, του περιορισμού δαπανών για την παιδεία (σας θυμίζει τίποτα;). Ναι, καλά διαβάσατε! Στα κρατικά, για τα οποία, όπως και εδώ και παντού αλλού, οι πολίτες πληρώνουν τους φόρους τους. Ως αποτέλεσμα ο εν λόγω υπουργός εισέπραξε την μήνιν του κόσμου και κυρίως των φοιτητών, οι οποίοι ξεκίνησαν αγώνα ενάντια στην απόφασή αυτή. Τι έκαναν; Όχι κατάληψη, όχι καταστροφές. Καθολική απεργία!!! Αποχή από όλες τις εκδηλώσεις, μαθήματα, εξετάσεις, ερευνητικά προγράμματα κλπ. κλπ. Και τι έγινε τελικά; Το αναμενόμενο βέβαια. Δηλαδή η υπουργική καρέκλα άρχισε τους έντονους τριγμούς κάτω από τον εν λόγω υπουργάκο, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να αποσύρει την απόφαση περί διδάκτρων μέχρι το 2013..."και βλέπουμε", ώστε να επανεξετάσει το θέμα και ο κόσμος, ευρισκόμενος στη δίνη της ύφεσης και των μέτρων λιτότητας, ανάσανε ανακουφισμένος, έστω μόνο προσωρινά. Η μόνη διαφορά με τις εδώ πρακτικές σε ανάλογες περιπτώσεις ήταν το γεγονός, πως δεν καταστράφηκαν πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, δεν κάηκαν κτίρια και περιουσίες ασχέτων, εν πολλοίς άτυχων συμπολιτών μας, δεν πυρπολήθηκαν ιστορικές βιβλιοθήκες και άλλα εθνικά σύμβολα, δεν άνοιξε κανενός το κεφάλι από γκλομπ αστυνομικού ή μάρμαρο από τα σκαλιά του "King George" και η ατμόσφαιρα δεν "αρωματίστηκε" με την "ευωδιά" των δακρυγόνων αερίων της ΕΛΑΣ.
Νομίζω, πως οι φοιτητές εκεί μας έδειξαν με τις πράξεις τους τον τρόπο αντίδρασης. Επιμονή, ατέλειωτη υπομονή και πάνω από όλα προσδιορισμός στόχων και συγκεκριμένων λύσεων. Το να είμαστε έτσι "γενικώς" και "αόριστα" "αγανακτισμένο" και "θυμωμένοι", το να σπάμε και να καίμε με κάθε ευκαιρία τα κέντρα των πόλεών μας, δεν είναι λύση. Δεν θα πρέπει να αφήσουμε πάλι τα ίδια γνωστά πρόσωπα της δημόσιας ζωής να μας σερβίρουν την περί σωτηρίας της πατρίδας μας επιφοίτηση τους. Το κάνουν μόνο και μόνο μην τυχόν και χάσουν τη καρεκλίτσα τους. Την κότα που τους γεννά τα χρυσά αυγά τους, χωρίς αυτοί να κουραστούν και "άσε τα κορόιδα να χτυπιούνται". Ήρθε πλέον η ώρα, πρέπει να πάνε σπίτι τους! Για αρχή εκεί. Αργότερα βέβαια, θα πρέπει να λογοδοτήσουν ενώπιον ειδικού δικαστηρίου και του λαού για τις πράξεις τους. Όχι για το τι δεν έπρεπε, μα κυρίως για το τι ΈΠΡΕΠΕ να κάνουν και δεν το έκαναν! Λογικά, δεν πρέπει να φοβούνται κάτι, έτσι δεν είναι; Γιατί όπως λέει και η παροιμία: Καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται!